Wat gebeur wanneer ek daar aankom?

As jy wonder hoe om daar te kom lees eers die rigting aanwysing: http://breederivier.blogspot.com/2010/11/hoe-om-daar-te-kom.html
http://breederivier.blogspot.com/2011/02/roete-deur-rawsonville.html
http://breederivier.blogspot.com/2011/02/roete-deur-villiersdorp.html

Die aankoms by die kampterrein is vir een tot half twee - 13:00 tot 13:30

Daar aangekom sal jy sien die ruimte is redelik beperk - 'n eiland in 'n see van doringbome. Soek maar 'n skadu plek om jou motor te laat staan. Dit kan warm raak die tyd van die jaar wanneer ons roei.

Jy behoort van die ander mense al daar te kry. Bucket is die organiseerder en sy seun Albertus gewoontlik die toerleier. As jy gekies het om by die kampterrein te betaal, gee maar eers die geld vir my. Bucket wil al die geld saam ontvang. Daar gaan ook 'n lys sirkuleer waarop jy jou naam moet skryf. Hulle wil net seker maak dat dieselfde hoeveelheid mense die roeiery eindig as wat begin het.

Bucket se bakkies behoort ook dan al gereed te staan. Haal die items uit wat jy op die kanoe wil neem - bv jou hoed, sonbrandolie, koeldrank, ens. Moenie glas op die rivier neem nie. Dit breek net wanneer jou kanoe omval en wag vir die volgende ou om daarin te trap. Die res van jou goed kan in die motor bly, want dit is die plek waar ons gaan oorslaap.

Bucket neem dan vir ons met die bakkies na die punt waar die roeiery begin. Ons roei dan terug waar die motors staan. Twee persone roei op ‘n kanoe – ek het my vrou nou al mooi geleer…. Op elke kanoe is daar twee emmers waarin goedere gesit kan word. Vir die Saterdag voorsien Bucket ys om die koeldranke koud te hou.

Ons roei omtrent vir 3 ure en is dan so 5 uur se kant terug by die kampterrein. Dan volg die droogmaak, bedmaak en gesels om die kampvuur. Dit is wanneer Albertus sy lekker steak braai!

Daar word matrasse voorsien om op te slaap, maar dit is al. Die idee is dat jy 'n opelug slaap ervaring ondervind. Indien jy wil weet hoe dit is, sien my blogs http://breederivier.blogspot.com/2010/11/april-2008-die-breede-te-na-aan-die.html en http://breederivier.blogspot.com/2010/11/feb-2008-die-eerste-keer-op-die-breede.html. Dit behoort jou 'n idee te gee of jy 'n tent moet saam vat of nie.

Die Sondag oggend begin ons so 9 uur se kant weer te roei - dit na 'n heerlike ontbyt! So halfpad deur die roeiery is waar die Nappy Run in kom :). Ons maak klaar by die laagwaterbrug waarna Bucket ons met 'n stofpad op die bakkies terugneem. By 12:00 Sondagmiddag se kant is ons weer terug by ons motors!

Reelings om in ag te neem vir elke roei sessie!

Let asb op die volgende om seker te maak jy het 'n heerlike roei ervaring :)

Die organiseerde – Bucket – reël vir al die kos en dit wat met kos te doen het.  Daar is ‘n lekker stuk steak wat Albertus braai vir die Saterdagaand - iets om na uit te sien! Sondagoggend se ontbyt is iets wat jy op geen ander plek sal kry nie. Albertus is 'n bobaas kok!

Wanneer dit by die drinkgoed kom, is dit elke persoon se eie verantwoordelikheid - drank en ys is jou baba. Die eerste dag se roei gee Bucket ys vir die drinkgoed op die kanoes, so jou ys gaan meer vir die aandete wees - sorg maar dat jy 'n plek het waar dit minimum sal smelt. Alhoewel Bucket dit nie genoem het nie, maak maar 'n punt om nie glas op die rivier te neem nie. As dit breek en onder die water beland, kan dit dalk jou voet die volgende jaar sny :|

Die slaapplek is primitief. Alhoewel Bucket matrasse voorsien is die standaard 'n ope lug ervaring - sien my vorig blogs - Feb 2008 en April 2008 - om te weet hoe so 'n ervaring is... Ek vat maar my tweemantent saam. Dit het net daardie bietjie meer gerief wat verseker dat ek wel die aand sal slaap. Behalwe vir die matras is die slaapsak, kussing en teddybeer jou eie verantwoordelikheid - don't leave home without them!

NB: Muskiet middels! Die goed is in oorvloed en lewe glo net van elke naweek se roeiers.

Kamera sal ook help om die oomblike vas te vang. Noudat ek 'n profiel op photobucket geskep het, kan ons gerieflik deel in almal se meesterstukke :)

So om op te som - Wat om saam te neem:

1.       Onthou eie drinkgoed – die kanoe en vir die kampvuur.

2.       Bring eie drinkding – glas of beker of waaruit jy ook al wil drink

3.       Tabbart – Baie belangrik vir die muskiete

4.       Slaapsak en tent as verkies om nie oop te slaap nie.

5.       Hoed vir die van ons wat die son maklik by kom

6.       Sonbrandolie vir dieselfde rede as bo-genoem.

7.       Droë klere vir wanneer die roei klaar is – aand se oorslaap en vir die terug ry huistoe.

8.       Trek skoen aan waarmee jy kan roei. Daar is ‘n plek waar ons moet uitklim. Droe skoene vir die kampvuur.

9.       En natuurlik vir jouself….

Hoe om daar te kom!

Hierdie padverwysings aanvaar jy kom vanaf Kaapstad se rigting op die N1.

Volg die N1 deur die tonnel - of oor die berg as jy nie tol wil betaal nie... - tot by die eerste afdraai na Worcester toe - die R43. Wees maar versigtig met die spoed tussen die berg en Worcester - baie spoedkameras. Volg die pad Worcester in. Dit word later Rabie straat en nog later Trappes straat. Trappes straat loop gelukkig dood in Durban straat, anders so dit seker nog 'n naam gehad het. Draai regs in Durban straat en volg dit uit Worcester uit.

Net buite Worcester is daar 'n afdraai na links. Daar is SPCA huisie op jou regter hand by die afdraai - ek was al daarop gewys dat die huisie nie baie sigbaar is nie.... Gee 'n blinde 'n roeispaan. Die afdraai neem jou op die pad van Worcester na Villiersdorp. Indien jy reguit hou, gaan jy by Rawsonville uitkom - verkeerd. Ten spyte van al die straat naam veranderinge, is jy nog steeds op die R43 - die wonder van tegnologie, of is dit....

Vanaf die afdraai - of die SPCA huisie indien jy dit gesien het - is dit omtrent 10.5 Km tot by die afdraai na die kampterrein vir die roei. Op pad soontoe sal jy verby Aan-De-Doorns Kelder ry. Van die kelder af is dit nog omtrent 3.5 km.

Die afdraai na die kampterrein sit aan die linkerkant van die pad. Dit is net voor die brug oor die Breederivier - dus as jy oor die Breede ry, is jy te ver! Moenie die verwagting te hoog hou oor die toestand van die afdraai pad nie - nou gaan jy die bundu binne! Dit is ‘n tweespoor grond paadjie en die hek staan oop. Op die hek is ‘n bord wat sê “gesluit” – wat dit duidelik nie is nie. Volg die grond paadjie tot by die kampterrein. Daar mag nog 'n hek wees wat soms oop, soms toe is. Indien toe, maak asb oop voor dat jy verder ry.

Geniet dit :)

O ja, jy kan ook die roete op google maps volg:

http://maps.google.co.za/maps?hl=en&rlz=&q=google+maps+worcester+south+africa&um=1&ie=UTF-8&hq=&hnear=Worcester&gl=za&ei=I4vrTML_NdmAhAfRz613&sa=X&oi=geocode_result&ct=title&resnum=1&ved=0CBoQ8gEwAA

Dit is tyd om reg te maak vir die 2011 Breede Roei!

2010 is op sy einde. Vader Kersfees het klaar al die onderhoud aan sy slee gedoen en die bokke is oorgewig van heel jaar in die stal staan - geen weidings in die Noordpool nie....

Ek het met Bucket bevestig dat die tweede naweek in Februarie - 12/13 Feb - reg is en wag vir ons! Die eerste kennisgewing is uit en ons is alreeds 7 paartjies (14 mense) wat gaan. So ver is die enigste nuwe paartjie Jan en Lena. Hulle weet nog nie watse pret vir hulle wag nie :)

Omdat die roeiery nou al 'n jaarlikse instelling geraak het, het ek besluit om 'n blog oop te maak waar ons die gebeur van die naweek kan vasvang. Ek sien dat met die eerste jaar se roeiery - toe het ek twee keer gegaan - was ek nog ywerig genoeg om dit neer te skryf. Ek het dit somaar op die blog gepubliseer sodat die wat dit nog nie gedoen het nie, 'n idee kan kry wat aangaan.

Nog 'n probleem wat ons het is die verspreiding van fotos na die roeiery. Laas het Henk baie goeie fotos geneem en vir almal gegee, maar Etienne se fotos het nie by die mense uitgekom nie. Vir volgende jaar se roei het ek die probleem opgelos :). Ek het 'n profiel op Photobucket oopgemaak waar al die fotos gepubliseer gaan word. Ek gaan solank begin om die vorige jare se fotos te publiseer om alles by mekaar te hou. Omdat die fotos meer plek gaan neem as wat so 'n webwerf verniet weggee, gaan dit gebeur dat ons sal moet betaal vir die spasie. Ek gee nie om dit te doen nie, maar as daar ander is wat ook donasies wil maak, is julle welkom.

Verder wil ek ook die Blog gebruik om almal se evaring van die roei op te publiseer. Ek gaan probeer om 'n opsomming te gee so goed as wat ek kan, maar ek is seker daar is mense wat dit beter as ek kan doen. So, ek nooi elke persoon wat so voel, uit om vir my 'n artikel te stuur wat ek op die blog kan sit.

Mense, ek sien uit na volgende jaar se roei. Dit is waarlik vir my een van die hoogtepunte in my jaar :)

April 2008 - Die Breede te na aan die winter.

Satedag oggend die Mosbol kyk weer Noord. Nog ‘n roei op die Breederivier. Hierdie slag ry Heike – my afgepers dat dit die enigste kuur vir haar naarheid is. Wel, laat haar eerder ry as wat sy die Mosbol oneer aandoen…

By die kampterrein aangekom wag die ander al vir ons. Een of ander rede was ons laaste. Gelukkig het Andre nie sy kampgeld vir drank geld gebruik nie en ek kon Bucket darem betaal. Ek moet die man eer gee om so ‘n versoeking te kon weerstaan. Ek moet erken dat ek eers die geld getel het, voordat ek dit vir Bucket gegee het….

Met die kanoes in die water het die roeiery begin. Ses paartjies met die vrouens voor in – iemand moes die roeiery doen. By die eerste stop het ‘n paar van ons die water in geduik, maar die res het hoog en droog op die wal gesit en mekaar se chips gedeel. Kon net sowel by die huis gebly het.

By die keerwal waar die watervalletjie is, was die volgende stop. Dit is die een waar jy onder gaan sit en die water stroom net bo-oor jou – eindelik baie lekker. My demo was nie baie suksesvol nie, want toe ek onder die water verdwyn, raak Heike heel vrees bevange, want sy het nie gesien ek doen dit nie. As ek nie weer uitgekom het nie, sou sy seker al die rivier leeg geskep het  – kan maar nie weg kom nie…

Ek moet sê hierdie slag het ek die stroom versnellings beter gevat as laas. Ek het gesien dat Abrie vir Susan gewys het hoe ons dit laas gedoen het. Ek het dit maar nie met Heike gewaag nie. Net-nou word sy weer naar en wil die kanoe ook bestuur…

Die eerste omval was Willie en Magdeleen – ha ha. Magdeleen, die enigse wat nie kon swem nie, moes uit die kanoe spring om die skade te verminder – gelukkig was die water vlak. Maar dit was ‘n wettig omval. Die takke was regtig in die kanoe se pad…

Die onwetting omval het met Willem en Alida gebeur – he he. En dit is onwettig omdat Andre ‘n vinger in die pie – ek bedoel kanoe – gehad het. Hier was geen takke nie. Net ‘n stroom versnelling wat elke kanoe alleen moes neem. Wel, ek glo dat dit Willem en Alida se plan was, maar nie Andre s’n nie. Alhoewel ek nie die stryd aanskou het nie, was Licia se onbeheerse gegiggel toe hulle by ons aankom, genoeg bewys dat vuilspel betrokke was. Ek verstaan Willem se fotos is nog steeds nat is omdat Andre droog gemaak het (die lyntjie van Abrie ge-erf ;)  )

Die aand se kamp was weer vol pret en stories. En natuurlike Albertus se T-Bone steak was bobaas. Gelukkig kon Heike hare nie klaar maak nie… J Na ete het Heike gou bed toe getrek – die een onder die sterre hemel. Licia en Alida het hulle mans skaamteloos gedryg totdat die vir hulle ‘n tent opgeslaan het….

Die wind was nogal ombeskof en hier by 4 uur in die oggend was ek wakker… met ‘n groot p... ek bedoel nood. Gelukkig was dit donkermaan so ek hoef nie ‘n boom te gekry het nie – kan mos nie te na aan ‘n karoodoring staan nie. Dus toe dat ek my goed vat en in die kar gaan slaap. Heike het my kom wakker maak met koffie… Lekker!

Sondag oggend het dit gevoel of al die ysbere van die Noordpool in Worcester vakansie hou. Dit is bewolk en die wind byt so aan die lyf. Na Albertus se heerlike ontbyt, is daar besluit dat dit nie die moeite werd gaan wees om verder te roei. Die mans het toe maar die koppie gaan uitklim om die sin van avontuur te behou… en ook Ettiene se OBS in te wei.

Die pad terug was triestig, maar ek het ‘n lekker middagslapie by die huis ingehaal…

Feb 2008 - Die eerste keer op die Breede!

Saterdagoggend. Die mosbol brul noord op die N1 – Worcester se kant toe. Ek en Abrie is gepak vir ‘n naweek. By Worcester se eerste afdraai draai ons in, ry deur die dorp tot op die R43 wat Villiersdorp toe loop. Ons is oppad Breederivier toe - ‘n naweek van roei!

 Hierdie idee het al reeds ‘n paar maande gelede begin. Ek het Bucket – die roei-organiseerder – se nommer gekry en ‘n naweek bespreek. Elke kanoe vat twee persone en my idee was om nog paartjies bymekaar te kry wat die avontuur saam met my en my vrou kan deel. Drie paarjies stem in. My vrou moes egter ontrek - studie verpligtinge - en Abrie moes instaan. Ek en Abrie het al ‘n paar staproetes saam gedoen, maar dit sal die eerste roei ervaring wees.

 By die kampterrein aangekom, begin die wag. Ek het seker gemaak dat ek vroeër opgedaag het vir ingeval sommige die pad “verloor”. Die eerste om op te daag is Dino en Willemien. Hulle word gevolg deur Johan en Lizelle, maar dit is toe waar dit eindig. Omtrent ‘n halfuur na die afgespreekte aankomstyd, bel Gustav en Margaretha – effens paniek in die stem hoorbaar – dat hulle nie die afdraai kon kry nie. Dit nadat Bucket sy bakkie in die pad getrek het waar niemand dit kon mis nie. Ek en Dino spring in sy kar en jaag in die rigting waar ons dink hulle verlore geraak het, maar niks nie. Einde ten laaste lui my selfoon - die agter osse het die kraal gekry. Die probleem was ‘n berekenings fout. Plaas van 3,5 km ander kant Aan-DeDoorns Kelder, het hulle 5,5 gery. Glad nie daar waar ek en Dino spoedrekords opgestel het nie.

 By die rivier aangekom kry elk twee persone ‘n kanoe. Albertus, ons gids, verduidelik vinnig hoe dinge werk. Dan sak ons kanoe-vir-kanoe die water in – my eerste roei ervaring…. O ja, Abrie se eerste een ook! Aan die begin gaan dit goed. Ons werk vinnig uit hoe om die kanoe deur die draaie te stuur. Dit was egter by die stroomversnellings waar die gebrek aan ondervinding ons weggegee het. Waar die ander ewe gemaklik om die draai kom met die krag van die versnellings, beland ons teen die oorkantste wal – onder deur die takke wat my amper uit die kanoe klap. Ek maak net oë toe, hou my roeispaan vas soos Albertus gesê het en lê so plat as moontlik in die kanoe. Later vind ek uit, die agterse roeier – ekke - eindelik die stuurder is. Hoe moes ek nou geweet het….

 Behalwe vir die trotsering van nog ‘n  paar takke was die dag ‘n fees. Deur harde ondervinding – of eerder sweephoue deur die gesig – het ek en Abrie uitgewerk hoe om die kanoe meer doeltreffend deur die stroomversnellings te kry. Met genoeg rus en swem kanse het niemand werklik moeg geraak nie. ‘n Voortdurende natspat oorlog het tussen kanoes onstaan. Die grootste rede waarom die oorlog ‘n redelike omvang aangeneem het, was dat die vergeldingstogte meer onskuldige roeiers getref as die oorspronklike teiken.

 By die oorslaap plek het Albertus gesorg vir aandete – ‘n T-Bone steak wat die bord vol lê het. Selfs die groente – wat gewoontlik net die bord versier – was lekker. Die kampvuur het weer aan elke een die kans gegee om stories te vertel. Almal het lekker saam gelag. Dit was net die belofte van reën wat my effens bekommerd bemaak het. Die ander het gesorg vir tente. Ek en Abrie wou van die oorspronklike geriewe gebruik - ‘n nag onder die ope sterre hemel. Egter was daar nie sterre nie…. Ons twee het opgeëindig met matrasse op die kombuis tafel onder ‘n skadunet. Gelukkig was daar ‘n los swartseil wat ons bo-oor kon trek. Alhoewel ons nie die sterrie kon sien nie, was die belewenis van ‘n ope naglug nog daar – fyn reëndruppels in die gesig….

 Die volgende dag het begin met ‘n bobaas ontbyt. Ons het die waarde van ons geld alleenlik terug gekry in die etes! Terug in die water het dit beter gegaan. Die hoogtepunt van die dag was die “Nappy-run”. Met ons “life jackets” om ons boude soos ‘n “nappy”, is ons in ‘n stroom af met die voete ingehaak onder die voorste ou se arms. Watter pret om so deur die stroom meë gesleep te word. Aan die einde moes jy net seker maak om gou genoeg uit die stroom te kom. Anders trek dit jou in die res van die rivier af. Dit was op die punt waar Abrie buite beheer verby ons gesleur is. Gelukkig na ‘n paar paniekerige pogings vind hy uit die water is maar kniediep.

 Die tog het kort daarna geeindig en ons is terug na ons voertuie. Nadat ons droog aangetrek het, is elkeen in sy eie rigting huis toe. Die Bosbol het flink suid gebrul deur Villiersdorp, Grabouw, Sir Lowry’s Pas tot by die huis. Wat ‘n lekker naweek!